Βαβυλωνιακή προσευχή στην Ιστάρ (Αστάρτη)



Η προσευχή αποτελείται από 14 στροφές των τεσσάρων στίχων, ενώ οι τρεις τελευταίοι στίχοι αποτελούν ένα είδος ρεφρέν σε μια ενδεχόμενη αντιφωνική απαγγελία. Οι δέκα πρώτες στροφές αφορούν την Ιστάρ,[1] οι τέσσερεις τελευταίες τον βασιλιά της Βαβυλώνας Αμμιτιντάνα (1683-1647 π.Χ. - δισέγγονος του περίφημου Χαμουραμπί), προς όφελος του οποίου ψέλνεται ο ύμνος.  


i
1. Τραγουδήστε τη θεά, που εμπνέει δέος περισσότερο απ’ όλες τις θεές,
2. αφήστε του λαού τη Δέσποινα, την πιο μεγάλη των ουράνιων θεών,[2] να επαινεθεί!
3. Τραγουδήστε την Ιστάρ,  που εμπνέει δέος περισσότερο απ’ όλες τις θεές,
4. αφήστε των γυναικών τη Δέσποινα, την πιο μεγάλη των ουράνιων θεών, να επαινεθεί!
ii
5. Προκαλεί έξαψη, ντυμένη με ερωτική γοητεία,
6. στολισμένη με ερωτική σαγήνη, έλξη, θέλγητρο.
7. Ιστάρ της έξαψης, ντυμένη με ερωτική γοητεία,
8. στολισμένη με ερωτική γοητεία, έλξη, θέλγητρο.
iii
9. Μέλι στάζει από τα χείλη της, ζωντάνια από το στόμα της,
10. χαμόγελα ανθούν στο πρόσωπό της.
11. Είναι περίλαμπρη, η ομορφιά στολίζει το κεφάλι της,
12. τα χρώματά της είναι όμορφα, τα μάτια της πολύχρωμα και ιριδίζουν.
iv
13. Η θεά είναι σοφή,
14. κρατά την τύχη των πάντων στο χέρι της.
15. Με τη ματιά της γεννά ευτυχία,
16. αξιοπρέπεια, μεγαλείο, ένα προστατευτικό πνεύμα και φύλακα.
v
17. Αγαπά την προσοχή, το πάθος, την ευχαρίστηση,
18. ελέγχει την ομόνοια.
19. Η νεαρή εγκαταλειμμένη γυναίκα βρίσκει μια μητέρα σ’ αυτήν,
20. όλοι την επικαλούνται μεταξύ των ανθρώπων, καλούν το όνομά της.
vi
21. Ποιος μπορεί να συναγωνιστεί το μεγαλείο της; Ποιος;
22. Η λατρεία της είναι ισχυρή, υπέρτατη, λαμπρή.
23. Ιστάρ- ποιος μπορεί να συναγωνιστεί το μεγαλείο της;
24. Η λατρεία της είναι ισχυρή, υπέρτατη, λαμπρή.
vii
25. Η θέση της είναι υπέρτερη όλων των θεών,
26. ο λόγος της είναι σεβαστός, επικρατεί όλων των άλλων.
27. Iστάρ - η θέση της είναι υπέρτερη όλων των θεών,
26. ο λόγος της είναι σεβαστός, επικρατεί όλων των άλλων.
viii
29. Αυτή είναι η βασίλισσά τους, συζητούν τα λόγια της,
30. όλοι τους προσπέφτουν μπροστά της.
31. Πηγαίνουν κοντά της, στο φως της,
32. γυναίκες και άνδρες την φοβούνται.
ix
33. Στη συνέλευση των θεών, ο λόγος της υπερέχει, είναι υπέρτατος,
34. κάθεται ανάμεσά τους ως ίση με τον Ανού,[3] τον βασιλιά τους.
35. Είναι σοφή στην κατανόηση, τη γνώση, τη διορατικότητα.
36. Θα συνεννοηθούν μεταξύ τους για τις αποφάσεις, αυτή κι ο κύριός της.[4]
x
37. Καταλαμβάνουν την εξέδρα[5] μαζί,
38. στο ιερό, την κατοικία της αγαλλίασης.
39. Οι θεοί εμφανίζονται ενώπιόν τους,
40. ακούν με προσοχή τις εντολές τους. 
xi
41. Ο βασιλιάς, ο αγαπημένος τους, ο εκλεκτός της καρδιάς τους,
42. μεγαλόπρεπα τους προσέφερε ξανά και ξανά αγνές προσφορές.
43. Ο Αμμιτιντάνα, με τις αγνές προσφορές των χεριών του,
44. στην παρουσία τους, τους ευχαρίστησε με καλοθρεμμένους ταύρους κι ελάφια.
xii
45. Έχει ζητήσει γι 'αυτόν από τον Ανού, τον σύζυγό της,
46. μακρά ζωή με διάρκεια.
47. Πολλά χρόνια ζωής για τον Aμμιτιντάνα,
48. η Ιστάρ έχει χορηγήσει, έχει δώσει.
xiii
49. Με εντολή της όλοι τον προσκυνούν,
50. όλος ο κόσμος στα πόδια του.
51. Και όλη την οικουμένη
52. την έχει δεμένη στο ζυγό του.
xiv
53. Η επιθυμία της καρδιάς της, το αγαπημένο της τραγούδι,
54. είναι κατάλληλο για το στόμα του. Εκφώνησε  για χάρη της το λόγο του Έα.[6]
55. Όταν εκείνος άκουσε τον έπαινό του, ευφράνθηκε μαζί του,
56. λέγοντας "είθε να ζήσει! Είθε ο βασιλιάς του[7] να τον αγαπά για πάντα! "

Επωδός
57. Ιστάρ, στον Aμμιτιντάνα, το βασιλιά που σ’ αγαπά,
58. χάρισε μακρά ζωή, με διάρκεια!
59. Είθε να ζήσει!




[1] Το φοινικικό της αντίστοιχο ήταν η θεά Αστάρτη. Πβ. εβραϊκά Ashtoreth, αραβικά Athtar, Αβησσυνία Astar.
[2] Ο βαβυλωνιακός όρος είναι Ιγκίγκι, σε αντίθεση με τους Ανουνάκι, τους θεούς του Κάτω Κόσμου. Και οι δύο ομάδες θεοτήτων αριθμούν από τριακόσιους θεούς, αν και κάποιες πηγές θεωρούν ότι οι Ανουνάκι είναι εξακόσιοι.
[3] Ο μεσοποταμιακός θεός του ουρανού και βασιλιάς των θεών.
[4] Κύριος της Ιστάρ είναι ο Ανού, ο σύζυγός της. Σε άλλες παραδόσεις όμως είναι η κόρη του.
[5] Εννοείται το ζιγκουράτ, το πυραμιδοειδές βαθμιδωτό ανάχωμα στην κορυφή του οποίου βρισκόταν ο ναός των θεοτήτων.
[6] Ο Έα ήταν η θεότητα της σοφίας, της μαγείας και των νερών.  
[7] Ο βασιλιάς του βασιλιά είναι πιθανόν ο θεός της πόλης.

[Πηγή σχολίων και αγγλικής μετάφρασης: Alan Lenzi, Reading Akkadian Prayers and Hymns, Atlanta 2011] 

Σχόλια