Παγκρατώ (Παρθένιος 19)



 Παγκρατώ

(Την ιστορία αφηγείται ο Ανδρίσκος στο δεύτερο βιβλίο των Ναξιακών)
            Ο Σκέλλης και ο Αγασσαμενός, οι γιοι του Εκήτορος από τη Θράκη, εξορμώντας από το νησί που πρώτα ονομαζόταν Στρογγύλη και ύστερα Νάξος, λεηλατούσαν την Πελοπόννησο και τα γύρω νησιά.[1] Φτάνοντας στη Θεσσαλία απήγαγαν πολλές άλλες γυναίκες κι ανάμεσά τους την Ιφιμέδη, σύζυγο του Αλωέως, καθώς και τη θυγατέρα της, την Παγκρατώ.[2] Την Παγκρατώ την ερωτεύτηκαν και οι δύο και σκότωσαν ο ένας τον άλλον.[3]   



[1] Ο λόγος που αναφέρεται για την αναχώρηση από τη Νάξο ήταν η έλλειψη γυναικών (Διόδ. Σικ. 5.50.3).
[2] Η απαγωγή έγινε την ώρα που οι γυναίκες μετείχαν στη λατρεία του Διονύσου (Διόδ. Σικ. 5.50.4-6).
[3] Σύμφωνα με μια εκδοχή την Παγκρατώ πήρε τελικά ο βασιλιάς των Θρακών της Νάξου. Τα αδέλφια της, οι γίγαντες Αλωάδες, γιοι της Ιφιμέδης από τον Ποσειδώνα, οργάνωσαν εκδικητική εκστρατεία εναντίον της Νάξου, απελευθέρωσαν την Παγκρατώ, η οποία όμως λίγο αργότερα πέθανε (Διόδ. Σικ. 5.50.7-5.51.1).