Ο δρόμος του Φιλοσόφου πέρα από την Ειμαρμένη

Σε αντίθεση με τους «άνοες» που είναι παίγνια της Ειμαρμένης, χωρίς καν να γνωρίζουν την ύπαρξή της, και στενοχωριούνται με τις συμφορές που τους στέλνει, ενώ χαίρονται με τα καλά που τους δίνει, οι φιλόσοφοι (εδώ = οι ακόλουθοι του ερμητικού δρόμου για τη φώτιση και τη θέωση) αδιαφορούν εντελώς για όσα τους στέλνει η μοίρα, καλά ή κακά. Κι αυτό, επειδή είναι στραμμένοι προς έναν άλλο κόσμο δίχως τα βάσανα της ύλης, πέρα και πάνω από αυτόν της Ειμαρμένης, τον άυλο θεϊκό κόσμο προς τον οποίο στοχεύουν με όλο τους το είναι:  

[Ζώσιμος, Περί οργάνων και καμίνων γνήσια υπομνήματα περί του ω στοιχείου, 5]

Ο Ερμής και ο Ζωροάστρης είπαν ότι το γένος των φιλοσόφων είναι ανώτερο από την Ειμαρμένη, επειδή αυτοί ούτε χαίρονται με την καλή τύχη που τυχόν τους στέλνει, καθώς εξουσιάζουν τις ηδονές, ούτε βάλλονται από τις κακοτυχίες της, αφού πορεύονται πάντα με στόχο τον άυλο κόσμο. Δεν αποδέχονται τα καλά δώρα της Ειμαρμένης, επειδή είναι στραμμένοι προς το τέλος των συμφορών.