Ο Κυνικός απεχθάνεται το ακριβό φαγητό (Κερκίδας ο Μεγαλοπολίτης)


Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός, Περί αρετ. 595 κ.εξ., -παράφραση στίχων του Κερκίδα:

            Όλα πηγαίνουνε στον πάτο τ' ακριβά
            των γαστριμάργων φαγητά
- και τότε πια δεν είναι φαγητά.
Σωστά τα λέει ο φίλτατος Κερκίδας:
σ' ένα δοχείο από τα πιο ευτελή
τα τρυφηλά εδέσματα βρίσκουν κατάληξη.
Μια και ο ίδιος αλάτι κατανάλωνε, [1]
με σάλιο αλμυρό κατάφτυνε την καλοπέραση. [2]

         
Ἅπαντα δ΄ ἔρρειν εἰς βυθὸν τὰ τίμια
τῶν γαστριμάργων σῖτα͵ μήτε σῖτ΄ ἔτι͵
τῶν εὐτελεστάτων λέβητος ἐξ ἑνὸς
ὀρθῶς λέγει που Κερκίδας φίλτατος
τέλος τρυφώντων͵ αὐτὸς ἐσθίων ἅλας͵
αὐτῆς τρυφῆς ἔθ΄ ἁλμυρὸν καταπτύων.





[1] Το αλάτι θεωρούνταν από τους Κυνικούς κατάλληλο έδεσμα για φιλοσόφους, ένδειξη λιτής διατροφής.
[2] Έκφραση έντονης απέχθειας προς την τρυφηλή και μαλθακή ζωή. Στο αρχαίο κείμενο η έκφραση  ἁλμυρόν καταπτύων σημαίνει μεταφορικά φτύνω με δριμύτητα, με οξύτητα, με απέχθεια.

Σχόλια