Fulvio Orsini, Imagines virorum illustrium, ed. 1570

Το Imagines virorum illustrium (λατ., πλήρης τίτλος: Imagines et elogia virorum illustrium et eruditorum ex antiquis lapidibus et nomismatibus expressa cum annotationibus) είναι βιβλίο εικονογραφίας του Φούλβιο Ορσίνι που εκδόθηκε το 1570 και περιείχε συλλογή εικόνων προσωπικοτήτων της αρχαίας εποχής. Για μεγάλο διάστημα ήταν η βασική πηγή σπουδών στον τομέα του. Το βιβλίο αυτό του Ορσίνι είναι συνεχιστής της παράδοσης των προηγούμενων εργασιών των Ακίλλες Στάτιους, Πίρρο Λιγκόριο και Ονόφριο Πανφίνιο, αλλά ποιοτικά κατά πολύ ανώτερο από αυτά. Συγκέντρωσε πλήθος εικόνων αρχαίων Ρωμαίων από πάμπολλες αρχαίες πηγές (κυρίως προτομές, αγάλματα, λίθους, ή νομίσματα). Χρησιμοποίησε κυρίως λαξευτούς πολύτιμους λίθους από την ιδιωτική του συλλογή, καθώς και πολλούς από την συλλογή της οικογένειας Φαρνέζε. Ακολουθώντας την παράδοση του Άττικου και του Βάρρωνα συνέλεξε βιογραφικά στοιχεία και εξωτερικές περιγραφές των εικονιζομένων από αρχαίες πηγές. Μετά την έκδοση του βιβλίου, το 1570, ο Τέοντορ Γκάλλε επιμελήθηκε το έργο του Ορσίνι και το επανεξέδωσε το 1598 με τίτλο Illustrium imagines ex antiquis marmoribus nomismatibus et gemmis expressae quae extant Romae, maior pars apud Fulvium Ursinum, editio altera, (ή Illustrium imagines) με νέες εικόνες και χωρίς κείμενο. Το 1606, και αφού είχε αποβιώσει ο Ορσίνι, ακολούθησε και μια ενημερωμένη επιμελημένη επανέκδοση με σημειώσεις από τον Γιοχάνες Φάμπερ. Ο Ορσίνι ανέπτυξε την μελέτη της εικονογραφίας και την εικονολογία ως επιστημονική μέθοδο, διευρύνοντας πολύ τον ορίζοντα της μελέτης των αρχαιοτήτων. Χάρη στην συστηματική έρευνα και με την επιστημονική μέθοδο της αυτοψίας ο Ορσίνι ταυτοπροσωποίησε πολλά μέχρι τότε άγνωστα πορτραίτα, που και σήμερα ακόμη παραμένουν αδιάψευστα. Αναπαρήγαγε όμως και σφάλματα του Λιγκόριο. Το βιβλίο αυτό παρέμεινε για δύο αιώνες το σημαντικότερο στοιχειώδες έργο στον τομέα του, και παρόλο που αντικαταστάθηκε από τα έργα του Βισκόντι τον 18ο αιώνα, μεγάλο μέρος του ισχύει και σήμερα. Επηρέασε τον Μπελλόρι καθώς και τον Γκρονόβιους στις δικές τους έρευνες και ανακαλύψεις.
[Πηγή: Βικιπαίδεια] 




























































Σχόλια